«هنرمندانه تحمل کن. به روش خودت. نه روش اجدادت. قبول داری؟»
گفتم: فقط دو تا مشکل وجود دارد. اول اینکه تفاوت هایمان را نمی شناسیم. دوم اینکه زبان همدیگر را خوب بلد نیستیم.
تکان می خوردی بهت تذکر میداد. اگر هم زمان مناسبی برای تذکر دادن نیود گوشه ای مینوشت “تذکر” و دورش بک گردالی خوشگل میکشید تا یادش بماند قضای تذکر را حتماً به جا بیاورد.
