چهار چهارشنبه و یک کلاه گیس

نوامبر

اولین مجموعه کتاب بهاره رهنما “چهار چهارشنبه و یک کلاه گیس” است که از نشر چشمه منتشر شده و شامل ۱۱ داستان کوتاه است.

به عقیده اکثر دوستان اهالی کتاب، کتاب آن طور که باید و شاید جذابیت های لازم را برای خواننده ندارد و از همه مهمتر اینکه در اکثر موارد سعی بر این دارد که خواننده را در چالشی بی دلیل فرو ببرد! چالشی که شاید برای نویسنده جالب بوده باشد ولی کم کم حس کسالت را به خواننده ترغیب میکند که البته این نظر بعضی هاست و خوب ممکن است نظر شما متفاوت از این باشد.

فضای زنانه حاکم بر جو کلی کتاب را بخوبی میشود لمس کرد و فهمید؛ چیزی که نمونه اش را در زیر میخوانید :

می گویی: “سارا، دارم از فضولی می میرم. آخه می گم، کاش با یکی بهتر از من رفته باشه، اما می ترسم طرفو ببینم و تازه بفهمم چه خاکی سرم شده.”
جوابت را نمی دهم، می دانم بهتر از تو نیستم، هیچ وقت هم نبوده ام. می دانم اگر بهتر از تو بودم آن قدر دوستت داشتم که روی سعید تف هم نیندازم. می دانم حتا سعید هم می داند که بهتر از تو پیدا نمی کند و شاید برای همین هم سراغ من آمده، سراغ کسی که می داند خودش حسابی از او سر است. از این حس بزرگواری لذت می برد. بعد سال ها خفه کردن خودم و همه ی چیزهایی که می خواستم، حالا این را خوب یاد گرفتم که درباره ی خودم درست قضاوت کنم.

تو خفه میشی یا من / صفحه ۱۱

دومین کتاب بهاره رهنما هم “ماه هفت شب” است که حوض نقره منتشرش کرده و موضوع کلی کتاب هم پیرامون ۹ سال وبلاگ نویسی و زندگی در دنیای مجازی اش است.

خبرهایی هم به گوش میرسد که گویا بهاره رهنما در حال نوشتن سومین و چهارمین کتابش به نام های “امضا عاشق”که شامل ۱۲ داستان کوتاه و یک رمان به نام “خاکستری با اندکی اغماض” است.

این هم از کتاب امروز ما!